El yaralanmaları, genellikle iş kazaları, ev ve trafik kazaları sonrasında oluşmaktadır. El yaralanmaları kesici bir cisim ile oluşabileceği gibi ezilme ya da parçalanma şeklinde de meydana gelebilir. Elektrik, asit ya da sıcak yanığı da elde yaralanmaya neden olabilir. Çoğu yaralanmada bir çok travma şekli birlikte yer almaktadır. Yaralanma sonrası elde sadece bir ezilme ya da cilt kesisi oluşabileceği gibi, çeşitli kırıklar, damar, sinir ya da tendon kesileri, doku kayıpları ya da parmak kopması gibi uzuv kayıpları oluşabilir.

Travmatik el yaralanmaları acil servis olgularının %10’unu, tüm yaralanmaların ise %6,6-28,6’sını oluşturur. Bu tür yaralanmalar erkeklerde daha sık görülür. Sinir yaralanmalarında erkek oranı %71-85 arasında iken metakarp ve parmak kırıklarında %38-62 oranındadır ve yaş ortalaması 28-32 arasındadır. Kadınlarda daha az oranda görülen bu yaralanmalarda yaş ortalaması erkeklerden daha fazladır (ortalama 36 yaş). Yaralanmalar öncelikli olarak endüstriyel işlerde (%50’sinden fazlası), ev işlerinde, trafik kazalarında, spor aktivitelerinde olur.

El yaralanmalarında deri örtüsü, eklem, kas, tendon, kemik, damar ve sinir gibi yapıların hasarı sonucu el fonksiyonları olumsuz yönde etkilenir. Onarılmış dokuların iyileşme süresi, tespit şekli ve rehabilitasyon yöntemleri birbirinden farklıdır. Bu nedenle tedavinin bir uyum içinde ve diğer dokulara zarar vermeyecek şekilde düzenlenmesi gerekir.

Kaynak: http://www.totbid.org.tr/